[ToaChen] My ex-boyfriend 1 NC 18+ By ธารคุง

ร่างสูงเข้าประชิดคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว มันเร็วเสียจนจงแดตั้งสติไม่ทัน รู้ตัวอีกทีก็เมื่อปากร้อนๆประกบลงมาที่ปากนิ่มของตนเอง ลิ้นเรียวที่เคยเข้ามาในโพรงปากเขาเมื่อหลายเดือนก่อน ตอนนี้มันดูชำนาญเสียจนจงแดไม่สามารถโต้ตอบ หรือหาทางหนีได้เลย อีกทั้งยังเคลิ้มพริ้มไปกับรสจูบนี้เสียด้วย

มือแกร่งคว้าเอวเล็กของจงแดมาบีบเค้นจนอีกคนต้องตาพร่าไปด้วยหยดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด แขนเรียวพยายามพลักไสอีกคนแต่สุดท้ายก็แพ้ในแก่ใจตัวเอง มือเรียวกำเสื้อของอีกคนอย่างโหยหา

เสื้อนักเรียนที่สวมอยู่ถูกเทากระชากออกอย่างแรงด้วยอารมณ์ดิบเถื่อน กระดุมสีใสกระเด็นไปคนละทาง เผยให้เห็นเสื้อกล้ามคอกว้างที่คอมันกว้างพอที่จะทำให้เทาเห็นยอดอกเล็กๆ

จงแดหอบหายใจถี่รัว อีกใจก็อยากจะตะโกนของให้คนช่วย แต่ว่าอีกใจก็อยากจะยอมเทา เพราะเทาคือคนที่จงแดรัก จงแดถูกช้อนตัวขึ้นให้นั่งบนอ่างล้างหน้าทันที เทาก้มลงไปซุกไซ้คอขาวอย่างรุนแรง จงแดไม่ได้ขัดขืน ได้แค่ปล่อยให้เทาลวงล้ำร่างกายอันบริสุทธิ์ของตนเองอย่างเต็มใจ

คอบางระหงส์ของจงแดเริ่มขึ้นสีแดงเพราะการเล้าโลมที่รุนแรงของเทา มือแกร่งเอื้อมไปลูบที่เป้ากางเกงของจงแดเบาๆ ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากอย่างพึ่งพอใจ

“แค่นี้ก็แข็งแล้วหรอว่ะ”

แก่นกายเล็กๆที่มันพองคับแน่นในกางเกงนักเรียนทำให้จงแดหน้าแดงไปถึงหู เทายิ้มน้อยๆ ก่อนจะบีบแก่นเล็กอย่างแรงจนจงแดสะดุ้งโหยด้วยความเจ็บ น้ำตาใสไหลออกมาเป็นทางยาว แม้เทาจะสงสารเพียงใด แต่เขาก็ไม่อยากจะอ่อนโยนกับคนตรงหน้า

เพราะหากจบเซ็กส์ครั้งนี้ลงแล้วจงแดควรจะเกลียดเขาไปตลอดชีวิต และจะต้องไม่มายุ่งกับเขาอีก

             

               เทาไม่ได้เล้าโลมให้จงแดมีความสุข แต่กลับก้มลงไปขบกัดยกอกสีหวานอย่างแรงจนรับรู้ถึงความคาวหวานของเลือด

          

            “อึก!!!”

จงแดร้องไห้เงียบๆแต่มองทุกการกระทำของเทา

จงแดยอมทุกอย่างที่เทาต้องการ แม้กระทั่งร่างกายที่ไม่เคยแม้แต่จะช่วยตัวเอง ตอนนี้มันกำลังแปดเปื้อนไปเพราะน้ำมือของคนที่จงแดรัก จงแดน้ำตานองหน้า ไม่คิดเลยว่าเทาจะใจร้ายกับตนเองขนาดนี้

“ร้องไปเถอะ ร้องให้ตายกูก็ไม่สงสารมึงหรอก”

เทาจงใจโกหกทั้งที่ในใจแทบอยากจะหยุดสิ่งที่เขากำลังทำอยู่แล้วดึงอีกคนเล็กมากอดปลอบ ลูบเบาๆให้หายตกใจ จูบปลอบอย่างอ่อนโยนเพื่อเรียกขวัญของคนตัวเล็ก

แต่สิ่งที่เทาทำมันกลับตรงข้าม

เลือดสีสดไหลลงอาบหน้าอกขาวเนียน ร่างเล็กทั้งสั่นกลัว อีกทั้งยังขยับโยกเพราะแรงสะอื้นแสนทรมาน เทาก้มลงไปใช้ลิ้นดุนดันปากรอยแผลให้เปิดกว้างมากขึ้น จนรับรู้สึกรสเลือดที่หวานของอีกฝ่ายได้ดี

“ฮึกกกก!!...อ่ะ!!! เจ็บบบบ เทา ฮึก เจ็บ”

เทาก้มลงไปมอบความเจ็บให้จงแด โดยที่จงแดเองก็ทรมานราวจะขาดใจ ไม่ใช่เพราะเจ็บจากรอยแผล แต่เจ็บเพราะเทาเป็นคนทำ มือแกร่งไล้ลูบลงมาจงถึงเอวเล็กๆ เทาออกแรงบีบเสียจนเป็นรอยนิ้วมือ

ร่างขาวบีบตัวน้อยๆเพื่อหนีจากสัมผัสที่เจ็บเกินกว่าจะสามารถรับไหว ร่างขาวสั่นเทิมไปทั้งตัว แต่แววตาหาได้มีความกลัว ในแววตาของลูกแมวน้อยนั้นมีเพียงแต่ความเจ็บปวดทรมาน

“เทา... เราเจ็บแล้ว ฮึกกก แค่วันนั้น เราก็เจ็บแล้ว”

ร่างเล็กร้องบอกอย่างทรมานจิต ไม่จำเป็นต้องขืนใจเขา ไม่จำเป็นต้องทำร้ายร่างกายเขา ไม่จำเป็นต้องฝากรอยแผลไว้บนร่างของจงแด เพียงแค่คำบอกเลิกที่กล่าวออกมาจากปากเทาในวันที่ฝนตกวันนั้น แค่นั้น ก็ทำจงแดทรมานใจ ราวกับว่าจะตายเสียให้ได้

เทาผละตัวออกมาถอดกางเกงของจงแดออก ก่อนจะมองร่างกายแสนบอบบางอย่างพิจารณาในความขาวนวลของผิว ร่างกายแสนบริสุทธิ์ที่เทากำลังจะทำมันแปดเปื้อนในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า

แก่นกายสีหวานชูคอขึ้น ราวกับว่าพอใจที่เทาทำรุนแรงกับร่างกายของตนเอง ขาเล็กถูกเทาจับให้แยกออกเป็นตัวเอ็มอย่างช้าๆ

“เทา.. ฮึกกก เทา”

เสียงหวานเรียกชื่อเทาซ้ำๆเมื่อเทาเริ่มลูบไล้ร่างกายที่เนียนนิ่มอีกครั้ง ผิวกายสีขาวที่แรงเปลี่ยนเป็นแดงเพราะแรงอารมณ์ของจงแดเอง ร่างขาวมองอีกคนอย่างไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากถาม

เทาก้มลงไปขบกัดขาอ่อนด้านในที่ดูจะยั่วยวนเขามากที่สุดเสียจนจมเขี้ยว ก่อนจะเริ่มก้มดูดทำรอยไว้ทั่วๆร่างกายของจงแด รอยกัด รอยดูดมีให้เห็นได้ทั่วร่างกายขาว

“อ่ะ!!! เทา อื้อออ เทา อ๊ะ!!!”

อีกทั้งเลือดที่ไหลออกมาจากปากแผลนั้นอีก ทั้งไหล่ ทั้งลำตัว อีกทั้งขาอ่อนก็ยังมีรอยดูด กัด ประดับไว้เสียจนทั่ว ราวกับเป็นการระบายสีแห่งความต้องการลงบนผืนผ้าใบ

แน่นอนว่าร่างกายของจงแดย่อมเป็นผืนผ้าใบเนื้อดีเสียด้วย

เทาที่เห็นว่าใกล้จะถึงเวลาปิดโรงเรียนในอีกสองชั่วโมงข้างหน้า จึงรีบจัดแจงถอดกางเกงลงและคว้าแก่นกายที่มีขนาดไม่เล็กกว่าเจ็ดนิ้วขึ้นมา จงแดในตอนนี้แทบไม่รับรู้สิ่งใดใดรอบกาย

เทาจัดแจงสวมถุงยางอย่างชำนาญ ก่อนจะจับขาเรียวให้เกี่ยวเอวแกร่งเอาไว้เพื่อความสะดวกในการทำกิจกามที่เหมือนการขืนใจมากกว่าในครั้งนี้

แล้วกดส่วนหัวเข้าไปในทางเล็กที่ยังไม่เบิกทางออก แม้จะเข้าไปยากแสนยาก แต่สุดท้ายเทาก็ตั้งสินใจกระทุ้งตัวเองไปหารูรักที่ร้อนระอุ

“ฮึก!!!!! อ้ากกกกกกกกก!!!!”

“....”

“ฮึกกก เจ็บ อ่า!! เจ็บจัง ฮื้ออออ เทา ฮึกกก เทา”

หูรูดที่เกร็งแข็งฉีกขาดออกเป็นรอยแยกยาวตามขนาดแก่นร้อนของเทา จงแดร้องไห้อย่างหนัก เสียงหวานกรีดร้องอย่างทรมาน หวีดร้องราวร่างกายแสนสะอาดจะพังลงไปเหมือนโหลดาวที่เทาปามันทิ้ง

จงแดเจ็บเหมือนจะตายเสียให้ได้ ร่างขาวเกร็งตึงไปทั้งร่าง จุกหน้าท้องไปหมด ไม่มีความสุขแม้แต่น้อย มีแต่ความเจ็บและแสบที่ทางรัก หน้าท้องขาวเกร็งทันทีโดยไม่รู้ว่ามันจะทำให้เจ็บมากขึ้น

ยามที่จงแดหวีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด เหมือนกับว่าวิญญาณเทาจะหลุดออกจากร่างของเขา ทั้งสงสาร ทั้งทรมานที่เห็นว่าคนที่เขารักต้องเจ็บปวดเพียงใด

เขาจึงเลือกที่จะให้จงแดเกลียดเขา และเขาเองก็ขอทำให้จงแดแปดเปื้อนไปด้วยน้ำมือของเขาเอง

ความคับแน่นแสนอ่อนนุ่มตอดรัดถี่อย่างเป็นจังหวะ ราวกลับต้องการขับไล่สิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่ให้มันออกไปจากร่างกายของจงแด แต่เทาก็ยังพยายามฝืนกายเข้าไปอีก

“ฮึกกกก!!! อั้ก!!! เทา ฮึกกกเราเจ็บ เทา เราเจ็บ”

จงแดร้องบอกแล้วเกาะไหล่หนาของเทาแน่นอย่างทรมาน เทาไม่ได้ขยับตัวไปไหน เพียงแช่ตัวไว้ให้จงแดผ่อนแรงเกร็งลง เขาไม่อยากให้จงแดต้องทรมานเพราะเขาไปมากกว่านี้แล้ว

ทิ้งเวลาไว้เพียงไม่นาน ทางรักก็ลดอาการเกร็งลง เทารีบขยับกายอย่างเนิบนาบเพื่อทำให้จงแดชินกับแก่นกายก่อน แต่ถึงดังนั้นจงแดก็ไม่ได้ชินแต่อย่างใด

“อั้ก!! เทา ฮึก!!! เจ็บ อย่า ฮึกกก เทา เทา อั้ก!! อั้ก!!...อั้ก!! อั้ก!!”

แรงโหมกระแทกหนักขึ้นเสียงจนจงแดกัดฟันแน่นขึ้นอย่างเจ็บปวด ยามที่เทาเสือกตัวเข้ามาในร่างกายเขา มันทำให้เขารู้สึกเหมือนจะแหกไปกับแรงสอบสะโพกของอีกคน

จงแดหวีดร้องอย่างเจ็บปวด โดยที่เทาก็หลับหูหลับตาทำมันให้จบๆไป ร่างเล็กโดนสอดใส่อย่างจาบจ้วงและรุนแรงทุกครั้ง เมื่อเทาใกล้จะถึงปลายทาง ร่างสูงก็กระชากจงแดมากดจูบอย่างรุนแรงเช่นกัน

ฟันคมขบกัดริมฝีปากลูกแมวอย่างแรง จนได้เลือดออกมามากโข ร่างขาวโดนกระทำไม่ต่างจากหุ่นไร้ความรู้สึก แต่ต่างกันที่ จงแดยังมีหัวใจอยู่

เทาผละออกมาจากคอขาวก่อนจะกัดเข้าที่คอสวยอย่างแรงจนได้เลือดออกมา เทาระบายความเจ็บในใจลงกับร่างกายจนแดงจนหมด ไม่นานเทาก็กระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยเข้าสู่ถุงยาง เทารีบดึงแก่นออกมาจากทางเล็กๆนั้น

บ็อก!!!

เสียงหลุดที่หยาบโลนทำเอาจงแดหน้าแดงขึ้นสีด้วยความอาย เทาค่อยๆดึงถุงยางออก ก่อนจะมองน้ำเชื้อที่ถูกปลดปล่อยออกมาโดยเขา

“อ้าปากสิจงแด”

เทาออกคำสั่ง และแน่นอน จงแดทำตามมันอยางว่าง่าย ทั้งจิตใจและร่างกายต่างบอบช้ำไม่ต่างอะไรกับคนใกล้ตาย

จงแดอ้าปากออกน้อยๆ เทาค่อยๆบีบน้ำรักในถุงยางให้เข้าไปสู่โพรงปากบางของจงแด แน่นอนมันเข้าอย่างง่ายดาย เพราะจงแดให้ความรวมมือเป็นอย่างดี

“กลืนมันด้วยนะ”

เทาสั่งก่อนจะมองไปที่อีกคนอย่างรักใคร่ จงแดกลืนมันลงคอตามคำสั่งก่อนจะเบ้หน้าน้อยๆกับลงชาติใหม่ที่ได้ลิ้มลอง มันคาวๆเค็มๆและออกเฝื่อนน้อยๆ

ไม่นานจงแดก็สลบลงเพราะทนความเจ็บตามร่างกายไม่ไหว

----------------------------------------------------------------------------------------------

กลับไปอ่านต่อและเม้นได้ที่ (คลิกรูป)