ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ร่างกายเล็กรองรับความใหญ่โตเกินชายของเซฮุนอย่างเสียวซ่านไปทั้งร่าง
ร่างกายสีขาวของจงแดขึ้นสีระรื่นเพราะแรงอารมณ์
ทางรักที่ฉีกขาดออกเพราะขนาดความใหญ่ของเซฮุน
และแรงกระแทกที่ทำเอาร่างของจงแดสั่นไหวไปมา
เส้นผมสวยสะบัดไปตามแรงขยับกาย
แผ่นหลังขาวเสียดสีไปมากับเตียงของเซฮุนอย่างรุนแรง
ขาเรียวถูกจับขึ้นพาดบ่าของเซฮุนอย่างง่ายดาย
จงแดโอบไหล่กว้างของเซฮุนไว้อย่างสุดกระเส่า
“อ๊ะ..
อื้อออออ แรงอีก... อ๊ะ.. อ๊าาาาาา... เซฮุน อ๊ะ!! ตรงนั้นๆ อ่าส์ อื้ออออ อ๊าาาาา..ม...ไม่ อึกก!!”
เสียงหวานครางออกมาด้วยความกำนัด
ขาเรียวสั่นระริกด้วยความต้องกานรและเหนื่อยออก
ความใหญ่โตที่เข้าทั้งลำและดึงออกไปจนเกือบหลุดแล้วกระแทกกลับเข้ามาอย่างรุนแรง
จนจงแดแทบขาดใจ
“ชอบหรือเปล่า
หื้มมม อ่าส์ พี่แน่นชิบ”
“อ๊ะ...
ชอบสิ เจ็บ... เบา.. อ๊ะ.. เบาสิ ฮึกกก”
ยิ่งร้องห้ามยิ่งเป็นตัวกระตุ้นให้เซฮุนอยากโหทกระหน่ำใส่ทางหวานที่คับแน่นของจงแดอย่างสุดความยาว
ไม่ว่าทางสีสดจะมีรอยแยกจนน่ากลัว หรือมีเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก
เซฮุนก็จะไม่ยอมหยุด ทางหวานที่ภายในดูดกลืนรัดตอดแก่นกายขนาดเก้านิ้วของเขาอย่างแรง
ยิ่งใบหน้าหวานของจงแดแรงชุ่มไปด้วยเหงื่อกาย
และขึ้นสีด้วยความกระสันของการร่วมรัก
กลิ่นกายอันหอมหวานของจงแดกำลังทำให้เซฮุนรู้สึกคึกกว่าครั้งไหน
ยิ่งสอดใส่ยิ่งสนุก ยิ่งกระแทกยิ่งสะใจ เซ็กส์กับจงแดไม่มีอะไรที่ดูน่าตื่นเต้น
มีเพียงแค่โหมกายเข้าหาทางหวานซ้ำๆจนร่างบางเกร่งตัวกระตุก
เพียงฟังเสียงครางหวานของจงแดซ้ำๆอย่างชื่นใจ
ยิ่งร่างบางร้องขอ ยิ่งทำให้เขามีความสุข
แต่กระนั้นเองไม่ว่าคนตรงหน้าจะเป็นจงแดก็ตาม..
“อ่าาาาาส์
ลู่หาน ซี๊ดดดดด อื้ม”
เพียงครางเรียกชื่อของอีกคนที่ไม่ใช่คนที่รองรับแรงกระแทกแก่นอยู่
เพียงนึกถึงใบหน้าหวานของลู่หา คนรักเก่าของเขา
แรงโหมกายก็ยิ่งรุมเร่าใส่จงแดมากขึ้น
“ฮึกกก!! อย่า.. อ๊ะ...โอ้ย.. เซฮุน ไม่ไหว อย่าแรงนัก ฮึกกก!! อ๊ะ..อั๊ก”
ร่างหวานที่นอนหงายถูกเซฮุนจับพลิกคว่ำอย่างรวดเร็ว
แก่นขนาดใหญ่หมุนคว้านในทางรักที่มีจุดกระสันเสียวกระจายอยู่ทั่ว
จนจงแดปลดปล่อยออกมาเป็นรอบที่สามของเขาเอง เซฮุนรั้งสะโพกของจงแดให้สูงขึ้น
เพื่อง่ายต่อการกระแทกแกน
ส่วนบนของจงแดนอนราบลงไปนอนกับพื้นเตียงก่อนจะปล่อยน้ำตาไหลออกมาด้วยความเจ็บทางรักและเหนื่อยอ่อน
หลังจากการปลดปล่อยน้ำรักสีหวาน
จงแดก็หมดแรง และมีรู้สึกดีเสียนิดเดียว รู้แค่เพียงเจ็บ
และจุกที่คราวที่เซฮุนกระแทกกายเข้ามา
ปึก
ปึก ปึก ปึก ปึก
เสียงกระแทกที่หยาบโหล้นทำให้เซฮุนเกิดอารมณ์มากขึ้นเป็นเท่าตัว
ก่อนจะออกแรงรั้งสะโพกมนของจงแดมาโหมแก่นกระหน่ำแทงแท่งเนื้อที่ร้อนระอุลงไปจนมิดทางรักสีสดที่มีเลือดไหลออกมาเป็นทางยาว
เสียงร้องแห่งความเสียดซ่านดังปนระคนไปกับเสียงร้องไห้เพราะความเจ็บของจงแดเบาๆ
“ฮึกกก..
อื่ออออ ปวดแล้ว ฮึกกก พอแล้ว พอแล้ว”
“ซี๊ดดดด
พี่ลู่... อ่าาาาาส์ ลู่หาน ซี๊ดดด”
จงแดไม่รู้ว่าควรเจ็บที่ร่างกายก่อน
หรือจะเจ็บใจที่เซฮุนครางเรียกหาอีกคนที่เขาไม่รู้จัก
แต่เพียงรู้ว่าตอนนี้เซฮุนกำลังเอาเขามาเป็นตัวแทนสนองตัณหา
“ไม่!!! อึกกก!!! พอแล้ว ขอร้อง
พี่เจ็บแล้ว พี่เจ็บ”
“อีกนิด
อ๊า อีกนิดนะที่รัก”
เซฮุนจับก้นกลมผายออก
ก่อนจะสวนแก่นกายอัดเข้าไปเต็มช่องทางรักที่สั่นระรัวด้วยความเจ็บ
ไม่นานแก่นกายที่กักเก็บน้ำแห่งกามาก็กำลังจะถูกปลดปลอยออกมา
เซฮุนรีบถอนตัวออกมาจากทางรักสีสดของจงแดทันที
บล็อก!!
ร่างบางถูกจับตัวพลิกให้นอนหงาย
ก่อนที่เซฮุนจะรูดรั้งแก่นายขนาดยักเพื่อปล่อยปลดน้ำคาวลงบนใบหน้าของจงแด
น้ำรักสีขุ่นไหลย้อยลงมาตามโครงหน้า
และส่วนหนึ่งก็เปอะไปทั่วริมฝีปากลูกแมวตัวน้อย จงแดตกใจแต่ก็ต้องเก็บอาการไว้
“เอาล่ะ
เลียมันให้สะอาดนะครับ”
จงแดกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่
ก่อนจะค่อยๆ อ้าปากน้อยๆครอบแก่นของเซฮุนช้าๆ ความใหญ่ยักมันทำเอาจงแดเกือบสำลัก
ร่างหวานที่มีน้ำรักเปอะไปทั่งใบหน้ากำลังออรัลทำความสะอาดแท่งเนื้อสีเข้มของเซฮุนอยู่
แต่สำหรับเซฮุนแล้ว มันก็อิโรติกไปน้อยเลยล่ะ
กลับไปอ่านต่อที่
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1469309&chapter=14
